ناخس. [ خ ِ ] ( ع اِ ) کفتگی بغل شتر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || گری بن دنب شتر یا گر شتر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). جرب و گری شتر و گری در بن دنب شتر.( ناظم الاطباء ). جرب عند ذنبه [ ذنب البعیر ]. ( از اقرب الموارد ). || بز کوهی جوانه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || دایره ٔزیر هر دو ران اسب میان جاعره و فائله و آن مکروه است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). آن دائره که بر جای داغ بود از اسب. ( مهذب الاسماء ). دایره ای در زیر هر دو ران اسب. ( ناظم الاطباء ). || ( اصطلاح طب ) دردی که صاحبش پندارد که سوزن میخلانند. ( ناظم الاطباء ) ( غیاث اللغات ). المی است خلنده که گوئی با خاری بر آن موضع میزنند. ( ذخیره خوارزمشاهی ). || ( ص ) آن که سیخ میزند بر سرین و یا پهلوی ستور تا آن را براند. ج ، ناخسون. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - کفتگی بغل شتر. ۲ - گرشتر جرب شتر . ۳ - دردی که صاحبش پندارد که سوزن می خلانند . ۴ - ( صفت ) کسی که سیخ برسرین یا پهلوی ستور زند تا آنرا براند .
فرهنگ معین
(خِ ) [ ع . ] ۱ - (اِ. ) کفتگی بغل شتر. ۲ - گر شتر، جرب شتر. ۳ - دردی که صاحبش پندارد که سوزن می خلانند. ۴ - (ص . ) کسی که سیخ بر سرین یا پهلوی ستور زند تا آن را براند.
فرهنگ عمید
ویژگی دردی که در آن بیمار احساس می کند در بدنش سوزن فرو می کنند.
