ناخاست

لغت نامه دهخدا

ناخاست. ( ص مرکب ) ( از: نا ( نفی ، سلب )+ خاست ( از خاستن ) به معنی خیز ( خیزنده ). ( حاشیه برهان قاطع ص 2089 ). کسی را گویند که از جای خود نتواند برخاست. ( آنندراج ). زمین گیر. ( برهان قاطع ). عاجز و ناتوان در برخاستن و بلند شدن. زمین گیر. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس