ناحیه های آلمان. ناحیه های آلمان ناحیه های اداری هستند که با نام لاندکرایز ( Landkreis ) شناخته می شوند. در دو ایالت نوردراین - وستفالن و شلسویگ - هولشتاین آن ها را کرایز ( Kreis ) می نامند. بیش تر شهرهای بزرگ آلمان جزوی از یک ناحیهٔ روستایی نیستند اما قوانین شبیه به ناحیه ها را اجرا می کنند در این صورت آن ها را شهرهای آزاد از ناحیه یا ناحیهٔ شهری ( Kreisfreie Stadt یا Stadtkreis ) می نامند.
ناحیه های روستایی جزو تقسیمات اداری ای میان ایالت های آلمان و شهرداری ها هستند. آن ها سومین درجهٔ تقسیمات کشوری آلمان هستند و تقریباً از این نظر با شهرستان های ایالات متحده آمریکا برابر هستند.
بیشتر ناحیه های آلمان از نوع ناحیه های روستایی ( به آلمانی: Landkreise ) هستند که تعدادشان ۲۹۵ ناحیه است. شهرهای بزرگ با جمعیت بیش از ۱۰۰ هزار نفر ( و شهرهای کوچکتر در برخی از ایالت ها ) معمولاً خودشان به یک ناحیه تعلق ندارند و خودشان قوانین ناحیه ای را اجرا می کنند؛ که این وضعیت چیزی شبیه شهرهای مستقل است. این شهرها با نام ناحیه های شهری ( به آلمانی: Kreisfreie Städte یا Stadtkreise ) شناخته می شوند. تا سال ۲۰۱۱ میلادی، ۱۰۷ ناحیهٔ شهری وجود داشته است. تعداد کل ناحیه ها تا سال ۲۰۱۱ میلادی ۴۰۲ عدد بوده است. به طور متوسط ۲۵ میلیون نفر در ۱۰۷ ناحیهٔ شهری زندگی می کنند.
در نوردراین - وستفالن شهرهایی وجود دارد که جمعیتشان بیشتر از ۱۰۰ هزار نفر است ولی ناحیهٔ شهری نیستند. مانند: رکلینگهاوزن، زیگن، پادربورن، برگیش گلادباخ، نویس، و مئرس. این شهرها خیلی از وظایف ناحیه ها را انجام می دهند هرچند که خودشان بخشی از یک ناحیهٔ روستایی هستند. شهرهای با اندازهٔ متوسط می توانند بسیاری از وظایف اداری ناحیه ها را اجرا کنند. به ویژه برای ارایهٔ خدمات عمومی به شهروندان محلی. دسته بندی شهرهای متوسط معمولاً به شمار ساکنان آن ها بستگی دارد هرچند که این موضوع از یک ایالت به ایالت دیگر متفاوت است.
یک نمونهٔ ویژهٔ ناحیه های روستایی سه Error: {{Lang}}: متن دارای نشانه گذاری ایتالیک است ( راهنما ) ( اتحادهای شهری از نوع ویژه ) هستند که ادغامی از شهرهای آزاد از ناحیه و ناحیهٔ روستایی شان هستند: در کنار ناحیهٔ زاربروکن، ناحیهٔ آخن ( از ۲۰۰۹ ) ، ناحیهٔ هانوفر ( از ۲۰۰۱ ) ، و گوتینگن هستند؛ که این سه برخی از حقوق یک ناحیهٔ شهری را دارند. تفاوت زاربروکن با این سه ناحیه در این است که به طور خاص برخی ماده ها را در قوانینش وارد نکرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفناحیه های روستایی جزو تقسیمات اداری ای میان ایالت های آلمان و شهرداری ها هستند. آن ها سومین درجهٔ تقسیمات کشوری آلمان هستند و تقریباً از این نظر با شهرستان های ایالات متحده آمریکا برابر هستند.
بیشتر ناحیه های آلمان از نوع ناحیه های روستایی ( به آلمانی: Landkreise ) هستند که تعدادشان ۲۹۵ ناحیه است. شهرهای بزرگ با جمعیت بیش از ۱۰۰ هزار نفر ( و شهرهای کوچکتر در برخی از ایالت ها ) معمولاً خودشان به یک ناحیه تعلق ندارند و خودشان قوانین ناحیه ای را اجرا می کنند؛ که این وضعیت چیزی شبیه شهرهای مستقل است. این شهرها با نام ناحیه های شهری ( به آلمانی: Kreisfreie Städte یا Stadtkreise ) شناخته می شوند. تا سال ۲۰۱۱ میلادی، ۱۰۷ ناحیهٔ شهری وجود داشته است. تعداد کل ناحیه ها تا سال ۲۰۱۱ میلادی ۴۰۲ عدد بوده است. به طور متوسط ۲۵ میلیون نفر در ۱۰۷ ناحیهٔ شهری زندگی می کنند.
در نوردراین - وستفالن شهرهایی وجود دارد که جمعیتشان بیشتر از ۱۰۰ هزار نفر است ولی ناحیهٔ شهری نیستند. مانند: رکلینگهاوزن، زیگن، پادربورن، برگیش گلادباخ، نویس، و مئرس. این شهرها خیلی از وظایف ناحیه ها را انجام می دهند هرچند که خودشان بخشی از یک ناحیهٔ روستایی هستند. شهرهای با اندازهٔ متوسط می توانند بسیاری از وظایف اداری ناحیه ها را اجرا کنند. به ویژه برای ارایهٔ خدمات عمومی به شهروندان محلی. دسته بندی شهرهای متوسط معمولاً به شمار ساکنان آن ها بستگی دارد هرچند که این موضوع از یک ایالت به ایالت دیگر متفاوت است.
یک نمونهٔ ویژهٔ ناحیه های روستایی سه Error: {{Lang}}: متن دارای نشانه گذاری ایتالیک است ( راهنما ) ( اتحادهای شهری از نوع ویژه ) هستند که ادغامی از شهرهای آزاد از ناحیه و ناحیهٔ روستایی شان هستند: در کنار ناحیهٔ زاربروکن، ناحیهٔ آخن ( از ۲۰۰۹ ) ، ناحیهٔ هانوفر ( از ۲۰۰۱ ) ، و گوتینگن هستند؛ که این سه برخی از حقوق یک ناحیهٔ شهری را دارند. تفاوت زاربروکن با این سه ناحیه در این است که به طور خاص برخی ماده ها را در قوانینش وارد نکرده است.
wiki: ناحیه های آلمان