ناحیه فراژرف

پهنه فراژرف یا ناحیه فراژرف[ ۱] ( hadal zone ) یا ناحیهٔ هادوپلاژیک یا ناحیه زیرمُغاکی به عمیق ترین گودال های اقیانوس گفته می شود. نام هادل در زبان های اروپایی برگرفته از نام هادس اسطورهٔ یونانی است. این ناحیه از عمقی نزدیک به ۶۰۰۰ متر ( ۲۰ هزار پا ) تا کف اقیانوس در نظر گرفته می شود. ناحیهٔ فراژرف جمعیت و گوناگونی زیستی کمی دارد.
باور بر این است که زندگی در این عمق بیشتر به برف دریایی یا واکنش های شیمیایی پیرامون تهویه های گرمایی بستگی دارد. سطح پایین مواد خوراکی، فشار بسیار بالا و نبود نور خورشید باعث شده تا گونه های کمی بتوانند در این ناحیه زندگی کنند. از آنجایی که نوری به این ناحیه نمی رسد موجودات ژرف دریا بینایی بسیار ضعیفی دارند با چشمانی بسیار بزرگ تا بتوانند زیست تابی موجودات پیرامون را ببینند.
فراوان ترین موجودات کف دریا عبارتند از: عروس دریایی، گرزه ماهی، کرم لوله ای بزرگ و خیار دریایی. [ ۲] ناحیهٔ فراژرف می تواند تا پایین تر از ۶۰۰۰ متر هم باشد. مانند عمیق ترین جای اقیانوس، درازگودال ماریانا که تا عمق ۱۰٬۹۱۱ متری کشیده شده است. [ ۳] در چنین عمقی مثلاً در عمق ۳۶ هزار پایی، فشار در ناحیهٔ فراژرف به بیش از ۱٬۱۰۰ اتمسفر می رسد
در سال ۱۹۶۰ ژک پیکارد و دان والش به کف درازگودال ماریانا، عمیق ترین نقطهٔ کرهٔ زمین رسیدند. [ ۴] همچنین جیمز کامرون هم در سال ۲۰۱۲ به این عمق سفر کرد. [ ۵]