ناحیه بی نور

ناحیه بی نور[ ۱] ( انگلیسی: Aphotic zone ) بخشی از یک دریاچه، دریا یا اقیانوس است که در آن، نور خورشید بسیار کم است یا اصلاً وجود ندارد. به طور رسمی، این ناحیه به عنوان عمقی تعریف می شود که کمتر از ۱ درصد نور خورشید از آن عبور می کند. بالاتر از ناحیه بی نور، ناحیه نورگیر قرار دارد که از ناحیه خوش نور[ ۲] ( euphotic ) و ناحیه بی نور[ ۳] ( disphotic ) تشکیل شده است. ناحیه خوش نور، لایه ای از آب است که در آن نور کافی برای فتوسنتز خالص وجود دارد. ناحیه بی نور که به عنوان ناحیه گرگ و میش نیز شناخته می شود، لایه ای از آب با نور کافی برای دیدن شکارچیان است، اما به اندازه ای نیست که سرعت فتوسنتز بیشتر از سرعت تنفس باشد.
ناحیه بی نور از عمقی که کمتر از یک درصد نور خورشید به آن می رسد، آغاز می شود. با وجود این که بیشتر توده های زیستی اقیانوس در ناحیه نورگیر زندگی می کنند، ولی بیشتر آب اقیانوس در ناحیه بی نور قرار دارد. زیست تابی در این ناحیه از نور خورشید فراوان تر است. بیشتر غذا در این ناحیه از غرق شدن و فرورفتن موجودات مرده از آب های بالایی به کف دریاچه یا اقیانوس به دست می آید که به آن برف دریایی گفته می شود.
عمق ناحیه بی نور می تواند به شدت تحت تأثیر مواردی مانند کدورت آب و فصل سال قرار گیرد. ناحیه بی نور در زیر ناحیه نورگیر قرار دارد که بخشی از دریاچه یا اقیانوس است که مستقیماً تحت تأثیر نور خورشید قرار می گیرد.