[ویکی فقه] بِشْر، به محل و میدان جنگی گفته شده است که در۷۳، میان سُلَیم و تَغْلِب، دو قبیله عرب ، در مشرقِ شام رخ داد. در ۱۲ خالد بن ولید نیز بر سر راهش از عراق به شام در این محل بر بنی تغلب تاخته بود.
یاقوت این مکان را به صورت رشته تپه هایی وصف کرده که از عُرض در نزدیکی تَدمُر (پالمیر) تا فرات امتداد دارند و همان جبل البِشْری کنونی اند. اما آن جنگ ، به نام نهری که در آن محل جاری است، جنگ رَحوب نیز خوانده شده است.
یوم البشر
یوم البشر ، به روزهایی اطلاق شده است که در زد و خوردهای متعدد این دو قبیله جنگ به اوج خود رسیده بود. در آن زمان، کشمکش ها تا حدی خارج از دایره رقابت های قبیله ای میان قیس و کلب جریان داشت. آن دو از قبایل عربِ شمالی شمرده می شدند و علت ظاهری جنگ هم آن بود که بنی سُلیم به چراگاههای تغلب در جزیره تجاوز می کردند. صلح ناپایداری که برقرار شده بود، براثر هجاهای اخطل، شاعر تغلبی مسیحی دربار خلفای اموی در دمشق گسیخته شد، زیرا جَحّاف بن حُکَیم که رئیس قبیله سُلیم بود، از آن اهاجی برآشفت، سپس دستخطی مجعول فراهم کرد که او را مجازمی ساخت صدقات تغلب و بَکر راتصاحب کند و به این بهانه، با هزار مرد جنگی از بنی سلیم به راه افتاد. تغلبیان در خیمه گاه های خود، که در ناحیه بشر قرار داشت، غافلگیر و دستخوش کشتار بنی سُلیم شدند. اخطل را که به علت قبای چرکینش، برده ای پنداشته بودند، رهاکردند. اما پسرش به قتل رسید. بنی سلیم به بهانه آن که تغلبیان قبلاً زنان سلیم را از دم تیغ گذرانده بودند، به قتل عام زنان تغلب نیز دست زدند.
جحّاف برای رهایی از خشم خلیفه، عبدالملک ، ناچار شد به سرزمین روم بگریزد، اما چند سال بعد از آن جا بازگشت و چون پذیرفت که خونبهایی معادل ۱۰۰ هزار درهم به تغلبیان بپردازد، صلح بر قرار شد.
یاقوت این مکان را به صورت رشته تپه هایی وصف کرده که از عُرض در نزدیکی تَدمُر (پالمیر) تا فرات امتداد دارند و همان جبل البِشْری کنونی اند. اما آن جنگ ، به نام نهری که در آن محل جاری است، جنگ رَحوب نیز خوانده شده است.
یوم البشر
یوم البشر ، به روزهایی اطلاق شده است که در زد و خوردهای متعدد این دو قبیله جنگ به اوج خود رسیده بود. در آن زمان، کشمکش ها تا حدی خارج از دایره رقابت های قبیله ای میان قیس و کلب جریان داشت. آن دو از قبایل عربِ شمالی شمرده می شدند و علت ظاهری جنگ هم آن بود که بنی سُلیم به چراگاههای تغلب در جزیره تجاوز می کردند. صلح ناپایداری که برقرار شده بود، براثر هجاهای اخطل، شاعر تغلبی مسیحی دربار خلفای اموی در دمشق گسیخته شد، زیرا جَحّاف بن حُکَیم که رئیس قبیله سُلیم بود، از آن اهاجی برآشفت، سپس دستخطی مجعول فراهم کرد که او را مجازمی ساخت صدقات تغلب و بَکر راتصاحب کند و به این بهانه، با هزار مرد جنگی از بنی سلیم به راه افتاد. تغلبیان در خیمه گاه های خود، که در ناحیه بشر قرار داشت، غافلگیر و دستخوش کشتار بنی سُلیم شدند. اخطل را که به علت قبای چرکینش، برده ای پنداشته بودند، رهاکردند. اما پسرش به قتل رسید. بنی سلیم به بهانه آن که تغلبیان قبلاً زنان سلیم را از دم تیغ گذرانده بودند، به قتل عام زنان تغلب نیز دست زدند.
جحّاف برای رهایی از خشم خلیفه، عبدالملک ، ناچار شد به سرزمین روم بگریزد، اما چند سال بعد از آن جا بازگشت و چون پذیرفت که خونبهایی معادل ۱۰۰ هزار درهم به تغلبیان بپردازد، صلح بر قرار شد.
wikifeqh: ناحیه_بشر