ناحور

ناحور ( عبری:נָחֹור ) به معنی «صفیر کشیدن» از شخصیت های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نامش نخستین بار در کتاب پیدایش آمده است. ناحور پسر سروج پسر رعو پسر فالج، پدر تارح و پدربزرگ ابراهیم بود. [ ۱] مادرش ملکا دختر قابر بود. [ ۲] ناحور با اوسکه دختر نستا و نواده اورقادیم که از نسل ارفکشاد بود، ازدواج کرد. [ ۳] هنگام تولد تارح، ناحور ۲۹ سال داشت. ناحور تا ۱۴۸ سالگی زندگی کرد. [ ۴] او هشت فرزند داشت که لابان پدر رفقه و بتوئیل پدر لیه و راحیل دو تن از ایشان بودند. [ ۵] با این حال برخی از مفسرین تورات پدر لابان را ناحور دیگری دانسته اند. نام ناحور در نسب نامه عیسی[ ۶] و نسب نامه محمد پیغمبر اسلام ذکر شده است. [ ۷]