ناجی، هِلال (قَرنه ۱۹۲۹)
منتقد و ادیب عراقی. در ۱۹۵۱، درس هایش را در رشتۀ حقوق به پایان برد. در ۱۹۵۹، درپی مشارکت در توطئۀ نافرجام قتل عبدالکریم قاسم، عراق را ترک گفت. پس از کودتای ۱۹۶۳، به عراق بازگشت و به خدمت دیپلماسی کشور درآمد. مدتی در سفارت خانه های عراق در اسپانیا و ایران به کار پرداخت و یک سال نیز سفیر کشورش در تونس بود و آخرین سِمتش ریاست بخش کشورهای عربی و خلیج فارس در وزارت خارجۀ عراق بود. مدتی نیز رئیس انجمن نویسندگان عراق بود. در قالب های کلاسیک و آزاد شعر می گفت و درون مایۀ شعرهایش مضامین کلی انسانی و ملی بود. سپیده می دمد، ای عراق (۱۹۶۲) از آثار منتشر شدۀ اوست. در مقام ادیب، با کتاب زحاوی و دیوان گمشدۀ او (قاهره، ۱۹۶۳) زحاوی را از بوتۀ فراموشی بیرون کشید. کتابی نیز دربارۀ شاعران معاصر یمنی نوشته (۱۹۶۶) و متونی چند از میراث کلاسیک عربی و اسلامی را تصحیح و تحشیه کرده است.
منتقد و ادیب عراقی. در ۱۹۵۱، درس هایش را در رشتۀ حقوق به پایان برد. در ۱۹۵۹، درپی مشارکت در توطئۀ نافرجام قتل عبدالکریم قاسم، عراق را ترک گفت. پس از کودتای ۱۹۶۳، به عراق بازگشت و به خدمت دیپلماسی کشور درآمد. مدتی در سفارت خانه های عراق در اسپانیا و ایران به کار پرداخت و یک سال نیز سفیر کشورش در تونس بود و آخرین سِمتش ریاست بخش کشورهای عربی و خلیج فارس در وزارت خارجۀ عراق بود. مدتی نیز رئیس انجمن نویسندگان عراق بود. در قالب های کلاسیک و آزاد شعر می گفت و درون مایۀ شعرهایش مضامین کلی انسانی و ملی بود. سپیده می دمد، ای عراق (۱۹۶۲) از آثار منتشر شدۀ اوست. در مقام ادیب، با کتاب زحاوی و دیوان گمشدۀ او (قاهره، ۱۹۶۳) زحاوی را از بوتۀ فراموشی بیرون کشید. کتابی نیز دربارۀ شاعران معاصر یمنی نوشته (۱۹۶۶) و متونی چند از میراث کلاسیک عربی و اسلامی را تصحیح و تحشیه کرده است.
wikijoo: ناجی،_هلال_(قرنه_۱۹۲۹)