ناجده

لغت نامه دهخدا

( ناجدة ) ناجدة. [ ج ِ دَ ] ( ع ص ) تأنیث ناجد. ( المنجد ). رجوع به ناجد شود. ج ، نَواجِد.

پیشنهاد کاربران

بپرس