ناتوانی ذهنی

دانشنامه آزاد فارسی

ناتوانی ذهنی (mental disability)
توقف یا نقص تکامل قوای ذهنی. ممکن است بسیار خفیف یا شدید باشد. در ناتوانی ذهنی شدید، فرد مشکلات اجتماعی دارد و برای زندگی مستقل دچار مشکل است. ناتوانی ذهنی ممکن است از بدو تولد پدید آید، از جمله در نشانگان داون، یا ممکن است بر اثر آسیب دیدگی مغزی ایجاد شود. در جهان، ۹۰میلیون تا ۱۳۰میلیون نفر دچار ناتوانی ذهنی اند. از نظر بالینی، ناتوانی ذهنی با توجه به بهرۀ هوشی و توانایی فرد مبتلا در انجام کارهای روزمره به درجات بسیار شدید، شدید، متوسط، و خفیف تقسیم می شود. برخی از علل ناتوانی ذهنی عبارت اند از نقایص وراثتی (فنیل کتونوری)، اختلالات کروموزومی (نشانگان داون)، عفونت پیش از تولد (سرخجه) یا عفونت در دوران نوزادی (التهاب پرده های مغز)، ضربه (آسیب مغزی هنگام تولد یا پس از آن)، مشکلات تنفسی هنگام تولد، سموم (مسمومیت با سرب)، نقایص جسمی (نبود یا نقص بافت تیروئید، مشابه موارد کرتینیسم) و نقایص روانی شدید. در بیش از نیمی از کسانی که بهرۀ هوشی کمتر از ۷۰ دارند، علت مشخصی برای این نقیصه یافت نمی شود. در انگلستان۱.۶میلیون نفر دچار ناتوانی ذهنی اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس