ناتان دین ( Nathan Dane ) ( ۲۹ دسامبر ۱۷۵۲–۱۵ فوریه ۱۸۳۵ ) ، وکیل آمریکایی و دولتمردی بود که از ماساچوست در کنگره قاره ای از ۱۷۸۵ تا ۱۷۸۸ میلادی نمایندگی می کرد. دین هنگامی که در کنگره بود به فرموله شدن فرمان شمالغربی کمک کرد و ضمیمه ای را بر فرمان منع برده داری در قلمروی شمالغرب معرفی نمود.
... [مشاهده متن کامل]
او طی حرفه اش هم در خانه نمایندگان ماساچوست و هم در سنای ماساچوست خدمت نمود. همچنین او پیمان چند جلدی نوشت که کل موضوع قانون آمریکایی را پوشش داده و او را قادر می ساخت تا به تأمین مالی توسعه مدرسه حقوق هاروارد بپردازد.
دین در ایپسویچ ماساچوست، در شهرستان اسکس بدنیا آمد. پدر او دنیل دین یک کشاورز و مادرش ابیگیل بود. جد او جان دین سنیور در ۱۶۳۶ میلادی از انگلستان به ماساچوست مهاجرت کرده بود ( نه دانمارک ) .
دین در ایپسویچ تا بیست سالگی در مزرعه کشاورزیشان کار کرد. او به کالج هاروارد نقل مکان کرد، علاقه مندی اصلی وی در ریاضیات بود و در ۱۷۷۸ میلادی فارغ التحصیل شد. سپس در مدرسه تدریس کرد و برای رشته حقوق مطالعه می نمود. در ۱۷۷۹ میلادی با مری براون ازدواج کرد ( آنها فرزند نداشتند ) .
دین در یک بار پذیرفته شد و در بورلی طی ۱۷۸۲ میلادی به امرو قانونی اشتغال داشت. همان سال، وارد دفتر انتخابی در خانه نمایندگان ماساچوست شد و در آن مکان تا ۱۷۸۵ میلادی خدمت نمود. شنوایی دین طی حرفه اش ضعیف بود و به طور مستمر بدتر هم می شد.
دین در ۱۷۸۵ میلادی نماینده ماساچوست در کنگره قاره ای شد، جاییکه به ایجاد پیشنویس فرمان شمال غربی کمک کرد، فرمانی که در ۱۳ ژوئیه ۱۷۸۷ میلادی عملیاتی شد. این فرمان، ساکنین آمریکایی را برای رفتن به قلمرو شمال غرب تشویق کرده و پایه تأسیس پنج ایالت را در آنجا شکل داد: اوهایو، ایندیانا، ایلینوی، میشیگان و ویسکانسین. همچنین این فرمان برده داری را در قلمروی شمال غربی منع می کرد. ضمیمه دین که برده داری را ممنوع می کرد، در آخرین دقیقه پیشنهاد شد و به سرعت بدون بحث زیاد پذیرفته شد، به طوری که خود دین را نیز شگفت زده کرد و گفت «فکرش را نمی کردم که ایالت ها با ماده ششم در رابطه با ممنوعیت برده داری موافقت کنند …».
در فوریه ۱۷۸۷ میلادی، دین راه حلی را پیشنهاد کرد که کنوانسیون فیلادلفیا را مجاز می کرد تا بر اصول کنفدراسیون ضمیمه ای را اضافه کرده و این راه حل نیز اقتباس گردید. از آن کنوانسیون فیلادلفیا، قانون اساسی پیشنهادی ایالات متحده بیرون آمد. اما دین در رابطه با این مصوبه قیودی داشت. در ژوئیه ۱۷۸۸ میلادی، او در نهایت نامهٔ مهمی را در رابطه با حمایت از ملانکتون اسمیت اهل نیویورک نوشت. دین گفت که او از خشونت و نافرمانی اجتماعی در صورت تصویب نشدن مشروطه می ترسید. همچنین او از مصوبه با فهم این که ضمایمی به آن افزوده خواهد شد حمایت کرده، ضمایمی که در نهایت منجر به ایجاد منشور حقوق ایالات متحده آمریکا گردید.
... [مشاهده متن کامل]
او طی حرفه اش هم در خانه نمایندگان ماساچوست و هم در سنای ماساچوست خدمت نمود. همچنین او پیمان چند جلدی نوشت که کل موضوع قانون آمریکایی را پوشش داده و او را قادر می ساخت تا به تأمین مالی توسعه مدرسه حقوق هاروارد بپردازد.
دین در ایپسویچ ماساچوست، در شهرستان اسکس بدنیا آمد. پدر او دنیل دین یک کشاورز و مادرش ابیگیل بود. جد او جان دین سنیور در ۱۶۳۶ میلادی از انگلستان به ماساچوست مهاجرت کرده بود ( نه دانمارک ) .
دین در ایپسویچ تا بیست سالگی در مزرعه کشاورزیشان کار کرد. او به کالج هاروارد نقل مکان کرد، علاقه مندی اصلی وی در ریاضیات بود و در ۱۷۷۸ میلادی فارغ التحصیل شد. سپس در مدرسه تدریس کرد و برای رشته حقوق مطالعه می نمود. در ۱۷۷۹ میلادی با مری براون ازدواج کرد ( آنها فرزند نداشتند ) .
دین در یک بار پذیرفته شد و در بورلی طی ۱۷۸۲ میلادی به امرو قانونی اشتغال داشت. همان سال، وارد دفتر انتخابی در خانه نمایندگان ماساچوست شد و در آن مکان تا ۱۷۸۵ میلادی خدمت نمود. شنوایی دین طی حرفه اش ضعیف بود و به طور مستمر بدتر هم می شد.
دین در ۱۷۸۵ میلادی نماینده ماساچوست در کنگره قاره ای شد، جاییکه به ایجاد پیشنویس فرمان شمال غربی کمک کرد، فرمانی که در ۱۳ ژوئیه ۱۷۸۷ میلادی عملیاتی شد. این فرمان، ساکنین آمریکایی را برای رفتن به قلمرو شمال غرب تشویق کرده و پایه تأسیس پنج ایالت را در آنجا شکل داد: اوهایو، ایندیانا، ایلینوی، میشیگان و ویسکانسین. همچنین این فرمان برده داری را در قلمروی شمال غربی منع می کرد. ضمیمه دین که برده داری را ممنوع می کرد، در آخرین دقیقه پیشنهاد شد و به سرعت بدون بحث زیاد پذیرفته شد، به طوری که خود دین را نیز شگفت زده کرد و گفت «فکرش را نمی کردم که ایالت ها با ماده ششم در رابطه با ممنوعیت برده داری موافقت کنند …».
در فوریه ۱۷۸۷ میلادی، دین راه حلی را پیشنهاد کرد که کنوانسیون فیلادلفیا را مجاز می کرد تا بر اصول کنفدراسیون ضمیمه ای را اضافه کرده و این راه حل نیز اقتباس گردید. از آن کنوانسیون فیلادلفیا، قانون اساسی پیشنهادی ایالات متحده بیرون آمد. اما دین در رابطه با این مصوبه قیودی داشت. در ژوئیه ۱۷۸۸ میلادی، او در نهایت نامهٔ مهمی را در رابطه با حمایت از ملانکتون اسمیت اهل نیویورک نوشت. دین گفت که او از خشونت و نافرمانی اجتماعی در صورت تصویب نشدن مشروطه می ترسید. همچنین او از مصوبه با فهم این که ضمایمی به آن افزوده خواهد شد حمایت کرده، ضمایمی که در نهایت منجر به ایجاد منشور حقوق ایالات متحده آمریکا گردید.
