ناتان خردمند (Nathan der Weise)
نمایش نامه ای در قالب شعر پنج پایه ای یامبی (با هجاهای کوتاه و بلندِ پیاپی)، از گوتهولد افرائیم لسینگ، نوشته شده به آلمانی در ۱۷۷۹، اجراشده پس از مرگ مؤلف در ۱۸۰۱ در برلین. ناتان یهودی که او را خردمند می خوانند، دخترخوانده ای به نام رشا دارد که شهسوار مسیحی پرستشگاهی، عاشق اوست. شهسوار، رشا را از ناتانِ پیر خواستگاری می کند. ناتان دچار تردید می شود و با اطلاعاتی که به دست می آورد می فهمد که رشا و شهسوار برادر و خواهر و هر دو فرزندان اسدِ مسلمان، برادر سلطان صلاح الدین، هستند. اسد دوست دوران کودکی ناتان بوده و سرپرستی دخترش بلادینه (رشا) را به او سپرده بوده است. با برملا شدن این راز، همۀ شخصیت های نمایش نامه اختلاف های عمیق مذهبی خود را فراموش می کنند. در ملاقاتی که میان ناتان و صلاح الدین روی می دهد، صلاح الدین از ناتان می پرسد کدام یک از سه دین توحیدی اسلام، مسیحی و یهودی صاحب حقیقت است، و ناتان با اشاره به تمثیل سه انگشتری، که هرسه در حد کمال بودند، از پاسخ به پرسش سر باز می زند. درو ن مایۀ اصلی این نمایش نامه دعوتی است به تساهل مذهبی و نژادی. لسینگ در این اثر که آخرین و عمیق ترین اثر او نیز است، شعر پنج پایه ای یامبی را در ادبیات آلمانی رایج کرد و از آن پس این نوع شعر، شعر تراژدی کلاسیک شد. گوته و شیلر بیشتر آثار نمایشی خود را بر پایۀ این نوع شعر و به تأسی از لسینگ سروده اند.
نمایش نامه ای در قالب شعر پنج پایه ای یامبی (با هجاهای کوتاه و بلندِ پیاپی)، از گوتهولد افرائیم لسینگ، نوشته شده به آلمانی در ۱۷۷۹، اجراشده پس از مرگ مؤلف در ۱۸۰۱ در برلین. ناتان یهودی که او را خردمند می خوانند، دخترخوانده ای به نام رشا دارد که شهسوار مسیحی پرستشگاهی، عاشق اوست. شهسوار، رشا را از ناتانِ پیر خواستگاری می کند. ناتان دچار تردید می شود و با اطلاعاتی که به دست می آورد می فهمد که رشا و شهسوار برادر و خواهر و هر دو فرزندان اسدِ مسلمان، برادر سلطان صلاح الدین، هستند. اسد دوست دوران کودکی ناتان بوده و سرپرستی دخترش بلادینه (رشا) را به او سپرده بوده است. با برملا شدن این راز، همۀ شخصیت های نمایش نامه اختلاف های عمیق مذهبی خود را فراموش می کنند. در ملاقاتی که میان ناتان و صلاح الدین روی می دهد، صلاح الدین از ناتان می پرسد کدام یک از سه دین توحیدی اسلام، مسیحی و یهودی صاحب حقیقت است، و ناتان با اشاره به تمثیل سه انگشتری، که هرسه در حد کمال بودند، از پاسخ به پرسش سر باز می زند. درو ن مایۀ اصلی این نمایش نامه دعوتی است به تساهل مذهبی و نژادی. لسینگ در این اثر که آخرین و عمیق ترین اثر او نیز است، شعر پنج پایه ای یامبی را در ادبیات آلمانی رایج کرد و از آن پس این نوع شعر، شعر تراژدی کلاسیک شد. گوته و شیلر بیشتر آثار نمایشی خود را بر پایۀ این نوع شعر و به تأسی از لسینگ سروده اند.
wikijoo: ناتان_خردمند