نابینائی

معنی انگلیسی:

blindness

لغت نامه دهخدا

نابینائی. [ حامص مرکب ] کوری. عمیاء. ضرارة. ( دهار ) :
کان به نابینائی از راه اوفتاد
وین دو چشمش بود و در چاه اوفتاد.

( گلستان ).

کورچشمی . [ چ َ / چ ِ ] ( حامص مرکب ) نابینایی . کوری . ( فرهنگ فارسی معین ) .