نابویائی

لغت نامه دهخدا

نابویائی. ( حامص مرکب ) نداشتن حس بویائی. نداشتن شامه. ضعف حس شامه : هر که از مادر [ بی حاسه شنوائی ] زاید، سخن نتواند آموخت و نتواند گفت و لال بماند و از نابینائی و نابویائی این نقصان نباشد. ( ذخیره خوارزمشاهی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس