نابویا

لغت نامه دهخدا

نابویا. ( ص مرکب ) که بویا نیست. که بوی ندارد. مقابل بویا. رجوع به بویا شود. || که حس شامه او ضعیف است. که حس بویائی ندارد.

فرهنگستان زبان و ادب

{anosmatic, anosmic} [علوم پایۀ پزشکی] فرد مبتلا به بی بویایی

پیشنهاد کاربران

بپرس