نابودن

لغت نامه دهخدا

نابودن. [ دَ ] ( مص منفی ) نیستی. عدم. نبودن. مقابل بودن به معنی وجود :
مرا ارادت نابودن و بدن نرسید
که بودمی به مراد خود از دگر کردار.
ناصرخسرو.
نابودن خود بدیده عقل ببین
آنگه اگرت کری کند غم میخور.
کمال اسماعیل.

فرهنگ فارسی

نیستی عدم .

پیشنهاد کاربران

بپرس