نابه

لغت نامه دهخدا

نابه. [ ب ِه ْ ] ( ع ص ) شریف. ( اقرب الموارد ). نام آور و گرامی. ( منتهی الارب ). ج ، نُبُه ْ. ( آنندراج ). بزرگوار. مشهوربه بزرگی. بلندنام. نبیه. نبه. || امر نابه ؛ کار بزرگ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). النابه من الامور؛ العظیم الجلیل. ( معجم متن اللغه ). || هوشیار و زیرک. ( المنجد ). ج ، نبهاء. || شراب خالص. ( غیاث اللغات ) .

فرهنگ فارسی

شریف نام آور و گرامی .

پیشنهاد کاربران

بپرس