نابسغدنی

لغت نامه دهخدا

نابسغدنی. [ ب ِ س َ دَ ] ( ص لیاقت ) نابسیجیدنی. که قابل بسیجیدن نیست. که بسغدن را نشاید. ناساختنی.

پیشنهاد کاربران

بپرس