نابرداری

لغت نامه دهخدا

نابرداری.[ ب ُ ] ( حامص مرکب ) بی صبری. ناشکیبائی. ( ازناظم الاطباء ). || ناچاری. لاعلاجی. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس