نابردار

لغت نامه دهخدا

نابردار. [ ب ُ ] ( نف مرکب ) ناشکیبا. بی صبر. || ناچار. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

ناشکیبا، بی صبر، ناچار.

پیشنهاد کاربران

بپرس