( نابرآورده ) نابرآورده. [ ب َ وَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) برنیاورده. بالانیاورده. برنکشیده. کوتاه. مقابل بلند.- آواز نابرآورده ؛ آوازی که از کوتاهی به لب نرسیده : چو آگاه شد خسرو از راز اوی وز آن نابرآورده آواز اوی.فردوسی.- دیوار نابرآورده : مؤیدای فلکت ذره وار پرورده به زیر سایه دیوار نابرآورده.سوزنی.
( نابر آورده ) ( صفت ) ۱ - برنیاورده بالانیاورده برنکشیده : موید ای فلکت ذره وار پرورده بزیرسایه دیوارنابر آورده ٠ ( سوزنی ) ۲ - کوتاه : چو آگاه شد خسرو از راز اوی و زان نا بر آورده آواز اوی ... ( شا. )