نابراهی

لغت نامه دهخدا

نابراهی. [ ب ِ ] ( حامص مرکب ) غی. بی راهی. گمراهی. ضلال. نه برراه بودن. نه براه بودن. || نابسامانی. روبراه نبودن. بی نظمی.

پیشنهاد کاربران

بپرس