( نابتة ) نابتة. [ ب ِ ت َ ] ( ع ص ) مؤنث نابت. ( اقرب الموارد ). || جوان نوخاسته از شتران و فرزندان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( المنجد ). نوخاسته از فرزندان خواه پسر باشد و یا دختر یعنی فرزندانی که از حد کودکی تجاوز کرده و هنوز ناآزموده در کار باشند. و نیز نوخاسته از شتران. ( ناظم الاطباء ). ج ، نوابت.
