شنیدم که نابالغی روزه داشت
به صد محنت آورد روزی به چاشت.
سعدی.
یکی تشنه میگفت و جان می سپردخنک نیکبختی که در آب مرد
بدو گفت نابالغی کای عجب
چو مردی چه سیراب و چه تشنه لب.
سعدی ( بوستان ).
|| نادان. ساده لوح. که قوه تشخیص ندارد. که صاحب تمیز نیست : همه گفتند کاین خیال بد است
قول نابالغان بی خرد است.
نظامی.
چو با او ساختی نابالغی جنگ ببالغتر کسی برداشتی سنگ.
نظامی.