نااگاهان

لغت نامه دهخدا

( ناآگاهان ) ناآگاهان. ( ق مرکب ) غفلةً. بغتةً. ناگاه. ناگاهان.ناگه. ناگهان. || علی العمیاء. ندانسته.

( نا آگاهان ) ۱- ناگاه غفله . ۲ - ندانسته علی العمیائ .

( ناآگاهان ) ۱. ناگاه، غفلتاً.
۲. ندانسته.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید