نااوس

لغت نامه دهخدا

نااوس. ( اِ ) مأخوذ از یونانی. معبد ترسایان و آتشکده. ( ناظم الاطباء ). بر وزن ناقوس به ضم همزه ، در رشیدی به معنی آتشکده آمده. حکیم سنائی گفته :
گرچه زاغ سیاه گشتم من
نگزینم مقام جز نااوس.
و در سامی به معنی گورخانه ترسایان نوشته اند. ( انجمن آرای ) ( آنندراج ) ( فرهنگ شعوری ). و ناووس هم آمده است که بجای همزه واو باشد. ( برهان قاطع ). || ناووس ، ناؤوس ، خصوصاً به معنی دخمه و اطاق زیرزمینی است که برای دفن میت بکار رود. ج ، نواویس. حمزه اصفهانی گوید: «والفرس لم تعرف القبور، و انما کانت تغیب الموتی فی الدهمات و النواویس ». قبر. آرامگاه. ( حاشیه برهان چ معین ) . با الف مضموم و واو معروف آتشکده باشد. ( جهانگیری ). بر وزن طاووس ،آتشکده و عبادت خانه کفار. ( غیاث ) :
و من کان الغراب له دلیلا
فناؤوس المجوس له مُقیل.

فرهنگ فارسی

ماخوذ از یونانی . معبد ترسایان و آتشکده .

گویش مازنی

/naa oos/ نازا گاوی که آبستن نباشد

پیشنهاد کاربران

بپرس