ناانصافی. [ اِ ] ( حامص مرکب ) بی دادی وبی انصافی و ظلم و ستم. ( ناظم الاطباء ) : این مفسدت و ناانصافی را به عیوق رسانید و بکلی کار مملکت و ولایت داری به زیان برد. ( تاریخ غازانی ص 247 ).
حافظ از مشرب قسمت گله ناانصافیست
طبع چون آب و غزلهای روان ما را بس.حافظ.
در دیاری که توئی بودنم آنجا کافیست
آرزوهای دگر غایت ناانصافیست.میرزاکافی خلخال ( از آنندراج ).