ناامن. [ اَ ] ( ص مرکب ) ناایمن. جائی که امنیت و ایمنی در آن نیست. ( فرهنگ نظام ). محیط آشفته و ناآرام. در تداول عوام بجای ناایمن استعمال میشود. مقابل ایمن و امن. راه ناامن ، راهی که در آن امنیت نیست و خطر هست : رود آرام ز عمری که به هجران گذرد کاروان از ره ناامن شتابان گذرد.
ابوطالب کلیم ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) جایی که امنیت در آن نیست آشفته پر آشوب .
فرهنگ معین
(اَ ) [ فا - ع . ] (اِ. ) جایی که امنیت در آن نیست ، آشفته ، پرآشوب .
فرهنگ عمید
جایی که در آن امنیت و آسایش نباشد.
مترادف ها
unsure(صفت)
مردد، ناامن، ناایمن
insecure(صفت)
سست، بی اعتبار، نا معین، غیر قطعی، ناامن، متزلزل، غیر مطمئن، غیرمحفوظ، بدون ایمنی