ناازموده کار

لغت نامه دهخدا

( ناآزموده کار ) ناآزموده کار. [ زِ / زْ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) ناشی. ناورزیده. مقابل آزموده. بی وقوف. بی تجربه. نااستاد. صاحب منتهی الارب آرد: غُفِل ، مطرِمذ، ناآزموده کار. ضَرَع ؛ سست بدن ناآزموده کار.و نیز در معنی کلمات غرة. غرارة. غمر. ( منتهی الارب ). نااستاد، ناآزموده کار و بی وقوف. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( نا آزموده کار ) ( صفت ) بی تجربه ناشی : [ ضرع سست بدن نا آزموده کار . ]

فرهنگ عمید

( ناآزموده کار ) بی تجربه.

پیشنهاد کاربران

بپرس