( ناآزموده کار ) ناآزموده کار. [ زِ / زْ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) ناشی. ناورزیده. مقابل آزموده. بی وقوف. بی تجربه. نااستاد. صاحب منتهی الارب آرد: غُفِل ، مطرِمذ، ناآزموده کار. ضَرَع ؛ سست بدن ناآزموده کار.و نیز در معنی کلمات غرة. غرارة. غمر. ( منتهی الارب ). نااستاد، ناآزموده کار و بی وقوف. ( ناظم الاطباء ).