نائومی پارکر فریلی ( انگلیسی: Naomi Parker; زاده ۲۶ اوت ۱۹۲۱ – درگذشته ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۸ ) پیشخدمت اهل ایالات متحده آمریکا بود که الهام بخش شکل گیری مشهورترین «پوستر فمینیستی» نماد فرهنگی «رُزی پَرچ کُن» در جریان جنگ جهانی دوم در آمریکا بود.
وی در ۲۶ اوت ۱۹۲۱ در تالسا، اکلاهما به دنیا آمد. پس از حمله به پرل هاربر، برای کار به پایگاه هوایی در آلامیدا – ایالت کالیفرنیا - رفت و به عنوان نخستین زن، در آن جا مشغول به کار شد.
طبق نظر محققان و کارشناسان، تا به حال چند زن به عنوان نماد الهام بخش «رزی پرچ کن» معرفی شده اند.
جیمز جی. کیمبل، ( به انگلیسی: James J. Kimble ) محقق دانشگاه «ستون هال»، بر روی نائومی پارکر فریلی، به عنوان اصلی ترین الهام، متمرکز شد. وی یافته های خود را در مجله علم بیان و روابط عمومی – رتوریک اند پابلیک افرز – منتشر کرده و گفته که عکسی از خانم فریلی، الهام بخش شکل گیری پوستری با عنوان «ما می توانیم!» بوده است.
عکسی از او در حال کار، به شکل گیری پوستر معروف «ما می توانیم!» منجر شد.
این پوستر به تدریج به نماد تغییر اجتماعی در زمان جنگ تبدیل شد، چرا که در آن زمان نیاز به نیروی کار بود. زنان از آن پوسته متعارف شغلی بیرون آمدند و وارد حوزه ای شدند که تا پیش از این در انحصار مردان بود.
این پوستر توسط جی. هاوارد میلر هنرمند آمریکایی طراحی شد. زنی با شلوار کار آبی رنگ، روسری قرمز با توپ های سفید بر سر و موهایی بسته، که با مشت گره کرده، بازو گرفته است.
طبق اسناد تاریخ موزه ملی آمریکا، شرکت تولید محصولات برقی «وستینگهاوس» این پوستر را سفارش داد تا برای تقویت روحیه کارگران مؤثر و مفید باشد و برای مدتی، آن را در دیوارهای کارخانه هایش نصب کرد.
پس از جنگ دیگر خبری از این نقش و پوستر نبود تا اینکه در دهه ۱۹۸۰ و با شروع جنبش فمینیسم، این پوستر بار دیگر مطرح شد و این بار نام «رزی پرچ کن» برایش تعریف شد و بار دیگر به حوزه فرهنگ اجتماعی آمد.
نائومی پارکر فریلی، به سرطان مبتلا شده بود و در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۸در لانگ ویو، واشینگتن در سن ۹۶ سالگی درگذشت.
وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون، روز سه شنبه ۲۳ ژانویه ۲۰۱۸ در پیامی در شبکه اجتماعی توئیتر به خانم فریلی ادای احترام کرد:
«ما یاد و خاطره نائومی پارکر فریلی را که الهام بخش «رزی پرچ کن» بوده، گرامی می داریم».
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی در ۲۶ اوت ۱۹۲۱ در تالسا، اکلاهما به دنیا آمد. پس از حمله به پرل هاربر، برای کار به پایگاه هوایی در آلامیدا – ایالت کالیفرنیا - رفت و به عنوان نخستین زن، در آن جا مشغول به کار شد.
طبق نظر محققان و کارشناسان، تا به حال چند زن به عنوان نماد الهام بخش «رزی پرچ کن» معرفی شده اند.
جیمز جی. کیمبل، ( به انگلیسی: James J. Kimble ) محقق دانشگاه «ستون هال»، بر روی نائومی پارکر فریلی، به عنوان اصلی ترین الهام، متمرکز شد. وی یافته های خود را در مجله علم بیان و روابط عمومی – رتوریک اند پابلیک افرز – منتشر کرده و گفته که عکسی از خانم فریلی، الهام بخش شکل گیری پوستری با عنوان «ما می توانیم!» بوده است.
عکسی از او در حال کار، به شکل گیری پوستر معروف «ما می توانیم!» منجر شد.
این پوستر به تدریج به نماد تغییر اجتماعی در زمان جنگ تبدیل شد، چرا که در آن زمان نیاز به نیروی کار بود. زنان از آن پوسته متعارف شغلی بیرون آمدند و وارد حوزه ای شدند که تا پیش از این در انحصار مردان بود.
این پوستر توسط جی. هاوارد میلر هنرمند آمریکایی طراحی شد. زنی با شلوار کار آبی رنگ، روسری قرمز با توپ های سفید بر سر و موهایی بسته، که با مشت گره کرده، بازو گرفته است.
طبق اسناد تاریخ موزه ملی آمریکا، شرکت تولید محصولات برقی «وستینگهاوس» این پوستر را سفارش داد تا برای تقویت روحیه کارگران مؤثر و مفید باشد و برای مدتی، آن را در دیوارهای کارخانه هایش نصب کرد.
پس از جنگ دیگر خبری از این نقش و پوستر نبود تا اینکه در دهه ۱۹۸۰ و با شروع جنبش فمینیسم، این پوستر بار دیگر مطرح شد و این بار نام «رزی پرچ کن» برایش تعریف شد و بار دیگر به حوزه فرهنگ اجتماعی آمد.
نائومی پارکر فریلی، به سرطان مبتلا شده بود و در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۸در لانگ ویو، واشینگتن در سن ۹۶ سالگی درگذشت.
وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون، روز سه شنبه ۲۳ ژانویه ۲۰۱۸ در پیامی در شبکه اجتماعی توئیتر به خانم فریلی ادای احترام کرد:
«ما یاد و خاطره نائومی پارکر فریلی را که الهام بخش «رزی پرچ کن» بوده، گرامی می داریم».
wiki: نائومی پارکر