نائص

لغت نامه دهخدا

نائص. [ ءِ ] ( ع ص ) سر دروادارنده رمنده. ( منتهی الارب ). الرافع رأسه نافراً. ( اقرب الموارد ). سر دروا داشتن حیوان رمنده. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس