ناگواریده. [ گ ُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) هضم ناشده. ناگوارده. ناگوار : اگر [ آبی را پس طعام ] بسیار خورند طعام ناگواریده بیرون آید. ( ذخیره خوارزمشاهی ). و اندر هر اندامی و از هر گواریدنی چیزی ناتمام ناگواریده بماند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).