نا اندیش

لغت نامه دهخدا

نااندیش. [ اَ ]( ص مرکب ) به معنی بدیهه باشد. یعنی ظاهر و روشن که احتیاج به فکر ندارد، چنانکه گویند روز روشن است و شب تاریک. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرای ناصری ). هر چیز آشکار و روشن و بدیهی که محتاج به فکر و اندیشه نباشد و تأمل لازم نداشته باشد و بلاتأمل. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به آنندراج شود.

فرهنگ فارسی

بمعنی بدیهه باشد . یعنی ظاهر و روشن که احتیاج بفکر ندارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس