نِئوکُنفوسیانیسم ( به انگلیسی: Neo - Confucianism ) یا مکتب نوکُنفوسیانیسم یا مکتب فراکُنفوسیانیسم، نسخهٔ متأخرتر و تغییریافتهٔ آیین کنفوسیانیسم است و البته از مبدأ خود، کنفوسیانیسم، بسیار فراتر رفته است.
این آیین از زمان دودمان سونگ شروع به گسترش کرد و در اواخر دودمان مینگ تقریباً کامل شد. ریشه های آن را می توان در اوایل دودمان تانگ، به ویژه در تعالیم تنگ زی تیان مشاهده کرد.
این آیین تأثیر عمده ای بر کشورهای شرق آسیا، از جمله چین، ژاپن، کره و ویتنام گذاشته است. زو زای را بزرگ ترین استاد نئوکنفوسیانیسم در دودمان سونگ، و وانگ یانگ مینگ را بزرگ ترین استاد در دودمان مینگ می دانند، اما ضدیت ها و ناسازگاری هایی میان مکتب زای و وانگ وجود دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین آیین از زمان دودمان سونگ شروع به گسترش کرد و در اواخر دودمان مینگ تقریباً کامل شد. ریشه های آن را می توان در اوایل دودمان تانگ، به ویژه در تعالیم تنگ زی تیان مشاهده کرد.
این آیین تأثیر عمده ای بر کشورهای شرق آسیا، از جمله چین، ژاپن، کره و ویتنام گذاشته است. زو زای را بزرگ ترین استاد نئوکنفوسیانیسم در دودمان سونگ، و وانگ یانگ مینگ را بزرگ ترین استاد در دودمان مینگ می دانند، اما ضدیت ها و ناسازگاری هایی میان مکتب زای و وانگ وجود دارد.
wiki: نئوکنفوسیونیسم