میگوی امانو

میگوی آمانو. میگوی آمانو ( نام علمی: Caridina multidentata ) ، یک گونه میگو از خانواده میگوهای آب شیرین و بومی کشور ژاپن و تایوان است. [ ۱] نام های رایج آن شامل میگوی یاماتو، میگوی ژاپنی، میگوی کاردینال ژاپنی و میگوی جلبکی است. [ ۲]
این گونه دارای بدنی شفاف است که با خط شکسته ای از نقاط قهوه ای مایل به قرمز در طرفین پوشیده شده است. سطح پشتی دارای نوار سفیدی است که از سر تا دم کشیده شده و چشم ها به رنگ سیاه است. میگوهای نر دارای جثه کوچک تر و رنگ کمتری نسبت به میگوهای ماده هستند.
مناسبترین دما برای این میگو دمای ۱۸ تا ۲۸ درجه سانتیگراد است. آنها در دماهای بالاتر فعال تر هستند، اما ممکن است طول عمر کمتری نیز داشته باشند. آمانوها درجه اسیدی آب pH 6. 5 تا ۷٫۵ را ترجیح می دهند. مانند سایر سخت پوستان، به دلیل خون هموسیانین، فلز مس و سایر ترکیبات این فلز برای آنها بسیار سمی و کشنده است. [ ۳]
میگوی آمانو در نهرهای آب شیرین و مرداب ها جفت گیری می کند. میگوی ماده مانند سایر گونه های میگو آمادگی جفت گیری را با آزاد کردن فرومون در آب برای نرها اعلام می کند. تخم های بارور شده رها می شوند و مراحل لاروی را در آب شور و نمکی طی می کنند و به دریا می روند. لاروها پس از رسیدن به مرحله نهایی رشد خود از دریا بازمی گردند و تا پایان عمر در آب شیرین می مانند. پرورش میگوی آمانو در اسارت بسیار دشوار است، با این حال، وقتی ماده ها فرومونهای جفت گیری را آزاد می کنند، هر نر که در یک مخزن قرار می گیرد شروع به شنا کردن دیوانه وار به دنبال ماده می کند.
طبق منابع مختلف، میگوی کاردینال توسط تاکاشی آمانو در اوایل دهه ۱۹۸۰ به دنیای آکواریوم معرفی شد. آنها معمولاً در بیشتر آکواریوم ها نگهداری می شوند زیرا عمدتاً از جلبک تغذیه می کنند و در نتیجه وجود تعداد زیادی از این میگوها در آکواریوم به تمیزی آن کمک می کند. Caridina multidentata قبلاً برای آکواریومی ها با نام Caridina japonica شناخته می شد اما پس از مطالعه ای در سال ۲۰۰۶ به Caridina multidentata تغییر نام داد[ ۴] بسیاری از آکواریوم داران بر این باورند که میگوی آمانو می تواند فقط با اغذیه از جلبک ها در آکواریوم زنده مانده و رشد کند، اما اینطور نیست. رژیم غذایی میگوی آمانو باید حاوی جلبک های آکواریومی که با ویفر جلبک یا تکه های اسپیرولینا و گاهی اوقات پروتئین حیوانی به شکل گلوله، پولک یا دافنی منجمد یا زنده، میسیس و غیره تکمیل شود، تا بهترین رشد را داشته باشد. همچنین لازم است از وجود کلسیم در آب اطمینان حاصل شود، کلسیم برای سخت پوستان حیاتی است تا بتوانند اسکلت بیرونی خود را حفظ کنند.