میچِم، رابِرْت (۱۹۱۷ـ۱۹۹۷)(Mitchum, Robert)
میچِم، رابِرْت
بازیگر امریکایی سینما. دوران کاری او، که شامل فیلم سازی و ایفای نقش در بیش از ۱۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی است، بیش از ۵۰ سال از تاریخ سینما را دربرمی گیرد. ازجمله ستارگان ماندگار هالیوود بود و نقش قهرمان بی قید امروزی یا روان پریش شریر را نیز به خوبی ایفا می کرد. نقش آفرینی های جدی او در بسیاری از فیلم های جنگی، ملودرام، فیلم نُوار، و وسترنهای دهۀ ۱۹۴۰ و اوایل دهۀ ۱۹۵۰ جایگاه او را در میان بزرگ ترین ستارگان هالیوود تثبیت کرد. ازجمله فیلم های اوست:از دلِ گذشته ها (۱۹۴۷)، شبِ شکارچی (۱۹۵۵)، و دوستان ادی کویل (۱۹۷۳). میچم بازیگری در سینما را با فیلم چرم سوزها در ۱۹۴۲ آغاز کرد. بازی او نخست نمود چندانی نداشت و بیشتر به فیلم های درجۀ دو، ازجمله هشت نقش در مجموعۀ «وسترن های هوپَلانگ کسیدی»، محدود می شد. ولی بازیِ ستودنی اش در فیلم سرگذشت سرباز جو (۱۹۴۵) موقعیتش را تغییر داد؛ با این فیلم به شهرت رسید و برای اولین بار نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. نقش جِف بیلی، قهرمان نمونۀ سَبْکِ نُوار، در فیلمِ از دل گذشته ها و نقش شخصیت روان پریشِ شریر و سرخوش در فیلم های شبِ شکارچی (۱۹۵۵) و تنگۀ وحشت (۱۹۶۱) از بهترین نقش هایش به شمار می روند. برخی از دیگر فیلم های او عبارت اند از مردان جسور (۱۹۵۲)، فرشته سیما (۱۹۵۲)، و بدرود عشق من (۱۹۷۵)، که فیلم نئونُوار و آکنده از حسرت گذشته است و او در آن نقش فیلیپ مارلو، کارآگاهِ خصوصی و دل مردۀ ریموند چندلر، را بازی کرد. میچم در سال های بعد به تناوب در سینما و تلویزیون ظاهر شد، از جمله در مجموعه های تلویزیونی بادهای جنگ (۱۹۸۳) و جنگ و خاطره (۱۹۸۸). در میانۀ دهۀ ۱۹۹۰ در چند فیلم ایفای نقش کرد که مشهورترین آن ها وسترن نامتعارف مرد مرده (۱۹۹۵) ساختۀ جیم جارموش است.
میچِم، رابِرْت
بازیگر امریکایی سینما. دوران کاری او، که شامل فیلم سازی و ایفای نقش در بیش از ۱۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی است، بیش از ۵۰ سال از تاریخ سینما را دربرمی گیرد. ازجمله ستارگان ماندگار هالیوود بود و نقش قهرمان بی قید امروزی یا روان پریش شریر را نیز به خوبی ایفا می کرد. نقش آفرینی های جدی او در بسیاری از فیلم های جنگی، ملودرام، فیلم نُوار، و وسترنهای دهۀ ۱۹۴۰ و اوایل دهۀ ۱۹۵۰ جایگاه او را در میان بزرگ ترین ستارگان هالیوود تثبیت کرد. ازجمله فیلم های اوست:از دلِ گذشته ها (۱۹۴۷)، شبِ شکارچی (۱۹۵۵)، و دوستان ادی کویل (۱۹۷۳). میچم بازیگری در سینما را با فیلم چرم سوزها در ۱۹۴۲ آغاز کرد. بازی او نخست نمود چندانی نداشت و بیشتر به فیلم های درجۀ دو، ازجمله هشت نقش در مجموعۀ «وسترن های هوپَلانگ کسیدی»، محدود می شد. ولی بازیِ ستودنی اش در فیلم سرگذشت سرباز جو (۱۹۴۵) موقعیتش را تغییر داد؛ با این فیلم به شهرت رسید و برای اولین بار نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. نقش جِف بیلی، قهرمان نمونۀ سَبْکِ نُوار، در فیلمِ از دل گذشته ها و نقش شخصیت روان پریشِ شریر و سرخوش در فیلم های شبِ شکارچی (۱۹۵۵) و تنگۀ وحشت (۱۹۶۱) از بهترین نقش هایش به شمار می روند. برخی از دیگر فیلم های او عبارت اند از مردان جسور (۱۹۵۲)، فرشته سیما (۱۹۵۲)، و بدرود عشق من (۱۹۷۵)، که فیلم نئونُوار و آکنده از حسرت گذشته است و او در آن نقش فیلیپ مارلو، کارآگاهِ خصوصی و دل مردۀ ریموند چندلر، را بازی کرد. میچم در سال های بعد به تناوب در سینما و تلویزیون ظاهر شد، از جمله در مجموعه های تلویزیونی بادهای جنگ (۱۹۸۳) و جنگ و خاطره (۱۹۸۸). در میانۀ دهۀ ۱۹۹۰ در چند فیلم ایفای نقش کرد که مشهورترین آن ها وسترن نامتعارف مرد مرده (۱۹۹۵) ساختۀ جیم جارموش است.
wikijoo: میچم،_رابرت_(۱۹۱۷ـ۱۹۹۷)