میچل پیتر دنیس

دانشنامه آزاد فارسی

میچِل، پیتِر دِنیس (۱۹۲۰ـ۱۹۹۲)(Mitchell, Peter Dennis)
میچِل، پیتِر دِنیس
شیمی دان انگلیسی. جایزه نوبل شیمی ۱۹۷۸، به سبب تحقیق در زمینۀ بقای انرژی در تنفس و فتوسنتز گیاهان به او اعطا شد. او نشان داد که انتقال انرژی در فرآیندهای حیاتی تصادفی نیست و هدایت می شود. در میچم، واقع در ساری، زاده شد و در کیمبریج درس خواند. از ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۳، در واحد بیولوژی شیمیایی، در بخش جانورشناسی ادینبورگ کار می کرد. سپس، مؤسسۀ تحقیقاتی گلین را در بادمین کورنوال تأسیس کرد. تصور می شد انرژی جذب شده از غذا در حیوانات و انرژی تابش خورشید در گیاهان را سلول ها با واسطه هایی شیمیایی مصرف می کنند. سلول به شکل کیسه ای از آنزیم ها در نظر گرفته می شد که در آن فرایندهای تصادفی صورت می گیرند. میچل ثابت کرد مسیر پروتون هایی که از دیواره های سلول عبور می کنند، و نه آن ها که از قسمت های سادۀ بین سلول ها می گذرند، در حقیقت دارای مسیرهایی هدایت شده اند. این کشف وجود نوعی الکتریسیتۀ معکوس را تأیید کرد. میچل آن را پروتیسیته نامید و از آن برای راه اندازی نوعی موتور استفاده کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس