میچِرْلیش، ایلْهارْد (۱۷۹۴ـ۱۸۶۳)(Mitscherlich, Eilhard)
میچِرْلیش، ایلْهارْد
شیمی دان آلمانی. هم ریختی (ایزومورفیسم) را کشف کرد. در این پدیده، اجسامی با اجزای سازنده مشابه در یک شکل بلوری متبلور می شوند. همچنین، بسیاری از ترکیبات آلی را برای اولین بار سنتز کرد. در یوِر، واقع در ساکس سفلا، زاده شد. برای مطالعۀ زبان های آسیایی به دانشگاه هایدلبرگ رفت. پس از آن، برای ادامۀ تحصیل به پاریس رفت، ولی با سقوط ناپلئون این رشته را رها کرد و به تحصیل در رشتۀ علوم طبیعی در گوتینگن پرداخت. سپس دو سال، در کنار شیمی دان سوئدی، یونس برزلیوس، کار کرد و در ۱۸۲۵، استاد دانشگاه برلین شد. در ۱۸۱۸، مطالعه در زمینۀ بلورها را آغاز کرد و دریافت بلورهای فسفات پتاسیم و آرسنات پتاسیم، تقریباً به شکل مشابه ظاهر می شوند. روش های بلورشناسی دقیق را آموخت و از مثلثات کروی برای تحلیل داده هایی که به دست آورده بود استفاده کرد. تحقیقات خود را به فسفات ها، آرسنات ها، و کربنات ها تعمیم داد و دست آوردهای خود را در ۱۸۲۲ منتشر، و واژۀ هم ریختی را وضع کرد. در ۱۸۳۴، بنزن را سنتز کرد و آن را بنزین نامید. همچنین، نشان داد مخمر، که آن را در ۱۸۴۲ به مثابۀ میکروارگانیسم شناسایی کرده بود، قند را در محلول به دکستروز تبدیل می کند. در ۱۸۲۹، کتاب تأثیر گذاری با نام درس نامۀ شیمی به چاپ رساند.
میچِرْلیش، ایلْهارْد
شیمی دان آلمانی. هم ریختی (ایزومورفیسم) را کشف کرد. در این پدیده، اجسامی با اجزای سازنده مشابه در یک شکل بلوری متبلور می شوند. همچنین، بسیاری از ترکیبات آلی را برای اولین بار سنتز کرد. در یوِر، واقع در ساکس سفلا، زاده شد. برای مطالعۀ زبان های آسیایی به دانشگاه هایدلبرگ رفت. پس از آن، برای ادامۀ تحصیل به پاریس رفت، ولی با سقوط ناپلئون این رشته را رها کرد و به تحصیل در رشتۀ علوم طبیعی در گوتینگن پرداخت. سپس دو سال، در کنار شیمی دان سوئدی، یونس برزلیوس، کار کرد و در ۱۸۲۵، استاد دانشگاه برلین شد. در ۱۸۱۸، مطالعه در زمینۀ بلورها را آغاز کرد و دریافت بلورهای فسفات پتاسیم و آرسنات پتاسیم، تقریباً به شکل مشابه ظاهر می شوند. روش های بلورشناسی دقیق را آموخت و از مثلثات کروی برای تحلیل داده هایی که به دست آورده بود استفاده کرد. تحقیقات خود را به فسفات ها، آرسنات ها، و کربنات ها تعمیم داد و دست آوردهای خود را در ۱۸۲۲ منتشر، و واژۀ هم ریختی را وضع کرد. در ۱۸۳۴، بنزن را سنتز کرد و آن را بنزین نامید. همچنین، نشان داد مخمر، که آن را در ۱۸۴۲ به مثابۀ میکروارگانیسم شناسایی کرده بود، قند را در محلول به دکستروز تبدیل می کند. در ۱۸۲۹، کتاب تأثیر گذاری با نام درس نامۀ شیمی به چاپ رساند.
wikijoo: میچرلیش،_ایلهارد_(۱۷۹۴ـ۱۸۶۳)