میوه چین

لغت نامه دهخدا

میوه چین.[ می وَ / وِ ] ( نف مرکب ) میوه چیننده. که میوه بچیند. آنکه از درخت یا گیاه میوه جدا کند :
شاید اگر در حرم سگ ندهد آب دست
زیبد اگر در ارم ، بز نبود میوه چین.
خاقانی.
|| بمجاز بهره مند. سود برنده :
من زان گره گوشه نشین نی درد کش نی میوه چین
می ناب و شاهد نازنین ساقی محابا داشته.
خاقانی.
از شجر من شعرا میوه چین
وز صحف من فضلا عشرخوان.
خاقانی.
و رجوع به میوه شود.

فرهنگ فارسی

میوه چیننده که میوه بچیند بمجاز بهره مند

پیشنهاد کاربران

بپرس