- میوه دار شدن ؛ میوه دادن. مثمر گشتن. بار آوردن :
بی بر و میوه دار هست درخت
خاص پربار و عامه بی بارند.
ناصرخسرو.
اگر میوه داری نشد هیچ بیدبه دانش تو باری بشو میوه دار.
ناصرخسرو.
خدای خویش بخوان که این کرسی به اصل خویش درخت گردد و با شاخ و برگ و میوه دار شود. ( قصص الانبیاء ص 190 ). چندین درخت میوه دار که خدای تعالی آفریده است همه میوه دار. ( گلستان ).میوه دار. [ می وَ / وِ ] ( اِ مرکب ) ( میوه + دار، درخت ) درخت میوه. دار میوه. درخت که بر دهد :
اگر زندگانی بود دیرباز
بدین دیرخرم بمانم دراز
یکی میوه داری بماند ز من
که ماند همی بار او بر چمن.
فردوسی.
بر او بر ز هر گونه ای میوه دارفراوان گیا بود بر کوهسار.
فردوسی.
ز زیتون و از گوز و از میوه دارکه هر مهرگان شاخ بودی به بار.
فردوسی.
گر آهنگ بر میوه داری کنندوگر ناپسندیده کاری کنند.
فردوسی.
بستد عِمامه های خز سبز ضیمران بشکست حقه های زر ودر میوه دار.
منوچهری.
تن ما چو میوه ست و او میوه داربچینند یک روز میوه ز دار.
اسدی.
چو دود است بی هیچ خیر آتش اوچو بید است بی هیچ برمیوه دارش.
ناصرخسرو.
درختان میوه دارو نهال و آبهای روان در عمارت و باغها او آورد. ( نوروزنامه ).میوه دارم که به دی مه شکفد
که نه برگی نه بری خواهم داشت.
خاقانی.
اگر اسبی چرد درکشتزاری وگر غصبی رود بر میوه داری.
نظامی.
میوه دارانش از برومندی کرده با خاک سجده پیوندی.
نظامی.
سروو شمشادها همه خس و خارمیوها مور و میوه داران مار.
نظامی.
چو دور افتد از میوه خور میوه دارچه خرما بودنخل بن را چه خار.
نظامی.
هان مخسب ای کاهل بی اعتبارجز به زیر آن درخت میوه دار.
مولوی.
بسیار دیده ایم درختان میوه دارزین به ندیده ایم که در بوستان تست.
سعدی.
بیشتر بخوانید ...