میوه اور

لغت نامه دهخدا

( میوه آور ) میوه آور. [ می وَ / وِ وَ ] ( نف مرکب ) درخت یا گیاه که بر دهد. درختی که میوه می دهد. درخت بارآور. مثمر. ( ناظم الاطباء ) :
درخت میوه آور شد ز باغ ار همره میوه
نگه دارد خدا از جمله آفات دهقان را.
درویش واله هروی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( میوه آور ) درخت یا گیاه که بر دهد درختی که میوه می دهد درخت بار آور

پیشنهاد کاربران

بپرس