میولنیر

میولنیر قادر به پرتاب آذرخش بود و از آن هم برای کشتن و نابود ساختن و هم برای زنده کردن انسان ها و حیوانات استفاده می شد. پتک ثور نماد حفاظت بود و شکل کوچک شده اش از جنس نقره یا فلزات دیگر را در گورها، کنار اجساد، قرار می دادند. این پتک، آویخته بر حلقه و ریسمان دسته اش سلاحی پرتابی و بدین شکل در نقش سنگ های یادمان تصویر شده است. بر اساس روایات اسنوری استورلوسون، دربارهٔ منشأ پدید آمدن میولنیر، این چکش توسط دو برادر دورف به نام های بروکر و ایتری ساخته شده است. این پتک بعدها توسط پادشاه یوتون ها، ثریم ربوده شد و تنها راه بازپس گرفتن آن به دست ایزدبانوی باروری فریا بود.
در روایت های اسطوره ای دستهٔ این چکش کوتاه و در روایتی از ساکسو این چکش در نبرد ایزدان می شکند و در داستانی دیگر از همین راوی، از دلیل کوتاه شدن دستهٔ میولنیر سخن می گوید. همچنین منشأ ساخت این چکش در اسکالدزکاپارمال، دومین بخش از مجموعه متون ادای منثور اثر اسنوری استورلوسون یافت می شود. در این داستان لوکی مصروع و در یکی از غش هایش موهای زرین سیف همسر ثور را می برد و با بازگشت به حالت عادی از ترس ثور از دو دورف زرگر به نام های بروکر و ایتری ( یا سیندری ) ، پسران ایوالدی می خواهد که طلا را طوری شکل دهند که به خوبی تارهای موی سیف شوند و چنان سحر و جادویی در آن بکار برند که بر روی سر او شروع به رشد کنند. دورف ها سفارش لوکی را انجام می دهند و هم زمان با این کار دو اثر ارزشمند برای ایزدان می سازند: یک کشتی عجیب برای فریر که در کیسه ای جا می گیرد و یک نیزه به نام گونگنیر برای اودین.