میور ادوین

دانشنامه آزاد فارسی

میور، اِدوین (۱۸۸۷ـ۱۹۵۹)(Muir, Edwin)
میور، اِدوین
شاعر اسکاتلندی. از دوران کودکی خود در اورکنی، الهام هایی عارفانه می گرفت. نخستین اشعار (۱۹۲۵) خود را پس از سفر به اروپا و اقامتی بلندمدت در آن جا منتشر کرد؛ در این مدت با همکاری همسرش، ویلا اندرسون (۱۸۹۰ـ۱۹۷۰)، رمان نویس، آثاری از فرانتس کافکا و لیون فویشت وانگر را از زبان آلمانی ترجمه کرد. در اشعار او رؤیا، اسطوره، و دردسر و تهدید در کنار هم قرار می گیرند و زندگی نامۀ خودنوشت (۱۹۵۴) او در مضمون هایی از این دست به کندوکار می پردازد. اشعارِ میور مبیّن گرایش شعر قرن ۲۰ در بازگشت به تفکر دربارۀ واقعیت های آغازینِ زندگی بشری در روی زمین یعنی، زمان، عشق، و مرگ است. نخستین کتاب او اثری متافیزیکی (مابعدالطبیعی) و سرشار از نمادپردازی و صورِ خیال است که زندگی را به مانند جاده ای از خاطراتِ گذشتۀ دور به تصویر می کشد، ولی نوشته های بعدی او بیشتر مذهبی اند. برخی آثارش عبارت اند از تغییراتی دربارۀ مضمون زمان (۱۹۳۴)، ساختار رمان (۱۹۲۸)، جان ناکس (۱۹۲۹)، خوابْ گردها (۱۹۳۲)، سفر به اسکاتلند (۱۹۳۵)، اسکات و اسکاتلند (۱۹۳۶)، عصر حاضر (۱۹۳۹)، و مقالاتی دربارۀ ادبیات و جامعه (۱۹۴۹).

پیشنهاد کاربران

بپرس