مینوش

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

مینوش. [ م َ / م ِ ] ( نف مرکب ) می نوشنده. نوشنده می :
هوش نگذاشت به سر آن لب مینوش مرا
با چنان هوش ربائی چه کند هوش مرا.
صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

می نوشنده نوشنده می

پیشنهاد کاربران

حدیث عشق از آن بطال مینوش/که در سختی کند یاری فراموش ( گلستان سعدی )
مَنیوش با مینوش فرق داره و از مصدر "نیوشیدن " به معنای شنیدن گرفته شده و مَنیوش یعنی گوش نده .
گوش نکن
حدیث عشق از آن بطال مینوش/که در سختی کند یاری فراموش ( گلستان سعدی )
نام دختر مانی است یعنی می هستی بخش، می جاویدان کننده
مینوش ب معنی نوشیدن می
فردی متعلق به بهشت ( اگر منظور و معنای اسم نوشیدن می بود، قطعاً نوشتار کلمه و اسم تغییر میکرد و تلفظ هم تغییر میکرد، پس منظور نوشیدین می نبوده و برگرفته از نام مینو بوده بمعنای بهشت )
به مثال باغ بهشت

بپرس