مینوسینْسْک، حوضۀ (Minusinsk Basin)
حوضۀ مثلثی شکل کوهستانی در جنوب کراسنویارسک، در جنوب سیبری، در فدراسیون روسیه، واقع در ارتفاع بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ و ۷۰۰ متری از سطح دریا. رود یِنی سِی از آن می گذرد و رشته کوه های کوزنتسک آلا تاو و سایان آن را دربرگرفته اند. این ناحیه از مهم ترین مراکز کشاورزی سیبری به شمار می رود. کشت غلات و پرورش گاو، گوسفند، و اسب در آن رواج دارد. آب وهوای آن به شدت قاره ای و نسبتاً خشک است؛ پوشش گیاهی غرب ینی سی، استپ است؛ در حالی که شرق آن استپ پُردرخت است. ینی سی تا ۱۹۲۷ تنها راه با دنیای خارج بود تا آن که راه آهن آچینسک به راه آهن سراسری سیبری متصل شد؛ درنتیجه بهره برداری از معادن زغال سنگ و طلا و نیز جنگل داری توسعه یافت. در ۱۹۵۹ خط آهن دیگری این منطقه را به حوضۀ کوزنتسک متصل کرد و استخراج سنگ آهن آغاز شد. سرانجام با تکمیل خط آهن آباکان ـ تایشت در شبکۀ راه آهن سیبری جنوبی در دهۀ ۱۹۶۰، موقعیت این منطقه، به منزلۀ راه اصلی، سبب توسعۀ مجتمع صنعتی بزرگ سایان شد؛ صنایع آن عبارت اند از علوم مهندسی، تولید نیروی برقابی، و مواد شیمیایی.
حوضۀ مثلثی شکل کوهستانی در جنوب کراسنویارسک، در جنوب سیبری، در فدراسیون روسیه، واقع در ارتفاع بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ و ۷۰۰ متری از سطح دریا. رود یِنی سِی از آن می گذرد و رشته کوه های کوزنتسک آلا تاو و سایان آن را دربرگرفته اند. این ناحیه از مهم ترین مراکز کشاورزی سیبری به شمار می رود. کشت غلات و پرورش گاو، گوسفند، و اسب در آن رواج دارد. آب وهوای آن به شدت قاره ای و نسبتاً خشک است؛ پوشش گیاهی غرب ینی سی، استپ است؛ در حالی که شرق آن استپ پُردرخت است. ینی سی تا ۱۹۲۷ تنها راه با دنیای خارج بود تا آن که راه آهن آچینسک به راه آهن سراسری سیبری متصل شد؛ درنتیجه بهره برداری از معادن زغال سنگ و طلا و نیز جنگل داری توسعه یافت. در ۱۹۵۹ خط آهن دیگری این منطقه را به حوضۀ کوزنتسک متصل کرد و استخراج سنگ آهن آغاز شد. سرانجام با تکمیل خط آهن آباکان ـ تایشت در شبکۀ راه آهن سیبری جنوبی در دهۀ ۱۹۶۰، موقعیت این منطقه، به منزلۀ راه اصلی، سبب توسعۀ مجتمع صنعتی بزرگ سایان شد؛ صنایع آن عبارت اند از علوم مهندسی، تولید نیروی برقابی، و مواد شیمیایی.
wikijoo: مینوسینسک،_حوضه