مینه سوتا ( به انگلیسی: Minnesota ) ( i /ˌmɪnɪˈsoʊtə/ ) ایالتی است در شمال آمریکا که در ناحیهٔ غرب میانۀ شمالی واقع شده است. این ایالت در یازدهم می ۱۸۵۸ از نیمه شرقی قلمرو مینه سوتا ایجاد شد. نام مینه سوتا از زبان داکوتا به معنای «آب شفاف آبی» گرفته شده است. [ ۵] شعار رسمی آن به فرانسوی «ستاره شمال» ( به فرانسوی: L'Étoile du Nord ) است. این ایالت دارای دریاچه های زیادی است به گونه ای که به «سرزمین ده هزار دریاچه» شهرت یافته است. [ ۶]
مینه سوتا دوازدهمین ایالت پهناور و بیست و دومین ایالت پرجمعیت ایالات متحده است. نزدیک به ۵۵ درصد ساکنان آن در منطقه کلان شهری سینت پال - مینیاپولیس ( معروف به شهرهای دوقلو ) [ ۷] زندگی می کنند. این ناحیه مرکز اصلی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی این ایالت است. مراکز شهری در «مینه سوتای بزرگ تر» شامل دلوث، منکیتو، راچستر و سنت کلاود[ ۸] می شود. جغرافیای طبیعی ایالت متشکل است از مراتعی در غرب که عمدتاً به کشاورزی فشرده اختصاص یافته اند، جنگل های برگ ریز در جنوب شرقی که تا اندازه ای از بین رفته و به مناطق مسکونی و کشاورزی تبدیل شده اند؛ و ناحیهٔ کم جمعیت جنگل شمال که از جهت منابع معدنی، جنگل داری و مقاصد تفریحی مورد استفاده قرار می گیرد. [ ۹] مینه سوتا سی و دومین ایالتی است که به ایالات متحده آمریکا پیوسته است.
مینه سوتا به گرایش های مترقی سیاسی و میزان بالای مشارکت مدنی و حضور رأی دهندگان معروف است. صدها سال پیش از استقرار اروپایی ها مینه سوتا محل سکونت چندین قبیلهٔ بومی بود. کاوشگران فرانسوی، مبلغان مذهبی و تاجران خز به تدریج در قرن هفدهم این منطقه را کشف و با مردمان قبیله داکوتا و اجیبوه ( به انگلیسی: Ojibwe ) ( نامی که اروپایی ها بر آن ها نهاده بودند، این اهالی خودشان را آنیشینابه می نامیدند ) روبه رو شدند. بخش وسیعی از مینه سوتای کنونی بخشی از مایملک وسیع لوئیزیانای فرانسه بود که ایالات متحده آن را در سال ۱۸۰۳ خرید. مینه سوتا پس از چندین مرتبه تغییر در مرزهای جغرافیایی اش در سال ۱۸۵۸ به عضویت ایالات متحده درآمد. این ایالت نیز همچون بسیاری از ایالت های غرب میانه آمریکا کم جمعیت و عمدهٔ فعالیت ساکنانش چوب بری و کشاورزی است.
مهاجران اروپایی در طول قرن نوزدهم و بیستم به تدریج در مینه سوتا سکونت گزیدند. بیشتر ساکنان اروپایی اهل اسکاندیناوی و آلمان و اروپای مرکزی ( مثلا چک و اسلواکی ) بودند و این ایالت کماکان مرکز فرهنگی آمریکایی های آلمانی تبار، اسکاندیناوی تبار و چک تبار[ ۱۰] به شمار می رود ( مثلا روزهای کُلاچ در مونتگومری و آپارتمان های بوهمی در مینیاپولیس ) . [ ۱۱] شواهد تاریخی نشان می دهد که بیشتر اروپاییان در نتیجهٔ شکست انقلاب های ۱۸۴۸ به مینه سوتا مهاجرت کردند. [ ۱۲] هرچند جمعیت مینه سوتا همچنان عمدتاً متشکل از آمریکایی های اسکاندیناوی تبار و آلمانی تبار است در دهه های اخیر مهاجرت از آسیا، شاخ آفریقا و آمریکای لاتین ترکیب جمعیتی و فرهنگی این ایالت را توسعه داده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمینه سوتا دوازدهمین ایالت پهناور و بیست و دومین ایالت پرجمعیت ایالات متحده است. نزدیک به ۵۵ درصد ساکنان آن در منطقه کلان شهری سینت پال - مینیاپولیس ( معروف به شهرهای دوقلو ) [ ۷] زندگی می کنند. این ناحیه مرکز اصلی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی این ایالت است. مراکز شهری در «مینه سوتای بزرگ تر» شامل دلوث، منکیتو، راچستر و سنت کلاود[ ۸] می شود. جغرافیای طبیعی ایالت متشکل است از مراتعی در غرب که عمدتاً به کشاورزی فشرده اختصاص یافته اند، جنگل های برگ ریز در جنوب شرقی که تا اندازه ای از بین رفته و به مناطق مسکونی و کشاورزی تبدیل شده اند؛ و ناحیهٔ کم جمعیت جنگل شمال که از جهت منابع معدنی، جنگل داری و مقاصد تفریحی مورد استفاده قرار می گیرد. [ ۹] مینه سوتا سی و دومین ایالتی است که به ایالات متحده آمریکا پیوسته است.
مینه سوتا به گرایش های مترقی سیاسی و میزان بالای مشارکت مدنی و حضور رأی دهندگان معروف است. صدها سال پیش از استقرار اروپایی ها مینه سوتا محل سکونت چندین قبیلهٔ بومی بود. کاوشگران فرانسوی، مبلغان مذهبی و تاجران خز به تدریج در قرن هفدهم این منطقه را کشف و با مردمان قبیله داکوتا و اجیبوه ( به انگلیسی: Ojibwe ) ( نامی که اروپایی ها بر آن ها نهاده بودند، این اهالی خودشان را آنیشینابه می نامیدند ) روبه رو شدند. بخش وسیعی از مینه سوتای کنونی بخشی از مایملک وسیع لوئیزیانای فرانسه بود که ایالات متحده آن را در سال ۱۸۰۳ خرید. مینه سوتا پس از چندین مرتبه تغییر در مرزهای جغرافیایی اش در سال ۱۸۵۸ به عضویت ایالات متحده درآمد. این ایالت نیز همچون بسیاری از ایالت های غرب میانه آمریکا کم جمعیت و عمدهٔ فعالیت ساکنانش چوب بری و کشاورزی است.
مهاجران اروپایی در طول قرن نوزدهم و بیستم به تدریج در مینه سوتا سکونت گزیدند. بیشتر ساکنان اروپایی اهل اسکاندیناوی و آلمان و اروپای مرکزی ( مثلا چک و اسلواکی ) بودند و این ایالت کماکان مرکز فرهنگی آمریکایی های آلمانی تبار، اسکاندیناوی تبار و چک تبار[ ۱۰] به شمار می رود ( مثلا روزهای کُلاچ در مونتگومری و آپارتمان های بوهمی در مینیاپولیس ) . [ ۱۱] شواهد تاریخی نشان می دهد که بیشتر اروپاییان در نتیجهٔ شکست انقلاب های ۱۸۴۸ به مینه سوتا مهاجرت کردند. [ ۱۲] هرچند جمعیت مینه سوتا همچنان عمدتاً متشکل از آمریکایی های اسکاندیناوی تبار و آلمانی تبار است در دهه های اخیر مهاجرت از آسیا، شاخ آفریقا و آمریکای لاتین ترکیب جمعیتی و فرهنگی این ایالت را توسعه داده است.
wiki: مینه سوتا