مینای افشار. [ نای ِ اَ ] ( اِخ ) اسمش فریدون بیک و از طوایف افشاریه شهر ارومی بوده است. رباعی زیر را برای معشوقش که درد گلو داشته گفته است : دیشب همه شب ای آرزوی مینا این بود بخویش گفتگوی مینا کز درد گلویت ای مه مینوچهر دل خون شد وریخت از گلوی مینا.