میناموتو نو یورینوبو

میناموتو نو یورینوبو ( به ژاپنی: 源 頼 信 ) ، ( زاده: ۹۶۸ - درگذشت: ۱۰۴۸ ) سر خاندانِ خاندان کاواچی گنجی، فرمانده سامورایی و عضوی از خاندان قدرتمند میناموتو بود. او فرزند میناموتو نو میتسوناکا ( ۹۱۲ تا ۹۹۷ ) محسوب می شد. یورینوبو همراه با برادرش یوری میتسو، به عنوان نایب السلطنه های خاندان فوجیوارا، خدمت می کردند که بعدها اعضای خاندان فوجی وارا، ضمن توسل به اقدامات خشونت آمیز، توانستند قدرت را از دست این برادران گرفته و خود رأساً زمام امور را بدست گیرند. منصب یا عنوان چینجوفو - شوگون، که منصب فرماندهی ارشد نیروهای مدافع از سرزمین های شمالی بود، از پدرش به وی انتقال یافت. او به عنوان فرماندار ولایت های آیس و کای که از ولایت های ژاپن محسوب می شدند نیز، خدمت می کرد، و در شجره نامه خانوادگی خاندان کاواچی گنجی، جد اعلا یا سرمنشاء اصلی این خاندان محسوب می شد، ضمن اینکه پسر او که میناموتو نو یوریسو نام داشت نیز، جزو اجداد خاندان تاکاناشی از ولایت شینانو به شمار می آمد.
یورینوبو، مخصوصاً بدان خاطر که نایب السلطنه ای محبوب و مورد علاقه در فوجیوارا نو می چینیگا بوده است، شناخته می شود. وی همچنین برای سرکوب شورشی که توسط تایرا نو تاداتسونه، معاون فرماندار ولایت کازوسا صورت گرفته بود، شهرت دارد. وی در ابتدا به دلایل شخصی از انجام این کار امتناع نمود، اما در نهایت و پس از آن که به مقام فرمانداری ولایت کای رسیده بود، ضمن موافقت با این کار، مسئولیت شکست تاداتسونه را بر عهده گرفت. در حالی که وی مشغول آماده سازی سپاهش برای حمله بود، تاداتسونه، بدون هرگونه مقاومتی تسلیم شد، این اتفاق در سال ۱۰۳۱ روی داد. با موفقیت یورینوبیو در پایان بخشیدن به این قیام، وی نه تنها به اهداف قانونی خود رسید و شهرت یافت، بلکه زمینه لازم برای تأثیرگذاری و نفوذ خاندان میناموتو را در بخش های شرقی کشور فراهم گردید.