میناموتو نو یوری میتسو ( 源 頼 光؟ ) ، ( از ۹۴۴ تا ۱۰۲۱ ) ، که همچنین با عنوان میناموتو نو رایکو نیز شناخته می شود، همراه با برادرش یوری نوبو، به عنوان نایب السلطنه های قبیله فوجی وارا خدمت می کردند و برای به دست گرفتن این مقام ناگزیر از انجام اقدامات خشونت آمیز شدند. چراکه غلبه بر فوجی وارا و در دست گرفتن زمام امور آن جز از این راه ممکن نبود. او یکی از نخستین میناموتوها است که به خاطر سوء استفاده از قدرت نظامی خویش، در تاریخ مورد توجه قرار گرفته است. وی همچنین بخاطر سرکوب راهزنان اوئه یاما نیز مشهور و شناخته شده است.
یوریمیتسو به خاطر خدمات وفادارانه خویش به مقام سلطنت توانست فرمانداری استان ایزو، کوزوکه و تعدادی دیگر از مناطق را به ترتیب به دست آورد و همچنین به نوبه خود تعداد دیگری از مقامات بالای دولتی را تصاحب نماید. از جمله یوریمیتسو به عنوان فرمانده هنگ مربوط به گارد شاهنشاهی، و همچنین به عنوان یکی از وزیران وزارت جنگ خدمت نمود. هنگامی که پدر او، یعنی میناموتو نو میتسوناکا درگذشت، وی استان ستسو را از پدر خویش به ارث برد.
نام یوریمیتسو در تعدادی از افسانه ها و قصه های ژاپنی به طرز شاخص و برجسته و چشمگیری به چشم می خورد. از جمله افسانه هایی که در آن ها به یوریمیتسو اشاره شده می توان به افسانه کینتارو ( پسر طلایی، که گاهی با نامی دیگر و با عنوان ساکاتا نو کینتوکی هم از وی یاد شده است ) ، افسانه شوتن دوجی، و همینطور افسانه سوچیگومو اشاره نمود.
رایکو به طور معمول به همراه خود چهار ملازم یا نگاهبان افسانه ای داشت که با عنوان شیتن - نو ( چهار نگاهبان پادشاهان ) شهرت داشتند. این چهار ملازم عبارت بودند از: واتانابه نو تسونا، ساکاتا نو کینتوکی، اورابه نو سوئه تاکه، و اوسوئی سادامیتسو. [ ۱]
یوری میتسو که به رایکو نیز مشهور است از کهن ترین قهرمانان میناموتو بود. وی دارای چهار ملازم بود که هر چهار نفر آنان از قهرمانان بودند و یکی از آن ها تسونا نام داشت. [ ۲]
یکی از چهار ملازم یوری میتسو، همان کینتارو یا پسر زرین بود که قدرتی فوق طبیعی داشت. [ ۳] پس از اینکه امپراتور، کینتارو را شناخت و از نیروی بدنی او آگاهی یافت، کینتارو را به دربار فراخواندند و بدین ترتیب او در کیوتو در شمار ملازمان یوری میستو که یکی از قهرمانان و رهبران اولیهٔ میناموتو بود درآمد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیوریمیتسو به خاطر خدمات وفادارانه خویش به مقام سلطنت توانست فرمانداری استان ایزو، کوزوکه و تعدادی دیگر از مناطق را به ترتیب به دست آورد و همچنین به نوبه خود تعداد دیگری از مقامات بالای دولتی را تصاحب نماید. از جمله یوریمیتسو به عنوان فرمانده هنگ مربوط به گارد شاهنشاهی، و همچنین به عنوان یکی از وزیران وزارت جنگ خدمت نمود. هنگامی که پدر او، یعنی میناموتو نو میتسوناکا درگذشت، وی استان ستسو را از پدر خویش به ارث برد.
نام یوریمیتسو در تعدادی از افسانه ها و قصه های ژاپنی به طرز شاخص و برجسته و چشمگیری به چشم می خورد. از جمله افسانه هایی که در آن ها به یوریمیتسو اشاره شده می توان به افسانه کینتارو ( پسر طلایی، که گاهی با نامی دیگر و با عنوان ساکاتا نو کینتوکی هم از وی یاد شده است ) ، افسانه شوتن دوجی، و همینطور افسانه سوچیگومو اشاره نمود.
رایکو به طور معمول به همراه خود چهار ملازم یا نگاهبان افسانه ای داشت که با عنوان شیتن - نو ( چهار نگاهبان پادشاهان ) شهرت داشتند. این چهار ملازم عبارت بودند از: واتانابه نو تسونا، ساکاتا نو کینتوکی، اورابه نو سوئه تاکه، و اوسوئی سادامیتسو. [ ۱]
یوری میتسو که به رایکو نیز مشهور است از کهن ترین قهرمانان میناموتو بود. وی دارای چهار ملازم بود که هر چهار نفر آنان از قهرمانان بودند و یکی از آن ها تسونا نام داشت. [ ۲]
یکی از چهار ملازم یوری میتسو، همان کینتارو یا پسر زرین بود که قدرتی فوق طبیعی داشت. [ ۳] پس از اینکه امپراتور، کینتارو را شناخت و از نیروی بدنی او آگاهی یافت، کینتارو را به دربار فراخواندند و بدین ترتیب او در کیوتو در شمار ملازمان یوری میستو که یکی از قهرمانان و رهبران اولیهٔ میناموتو بود درآمد. [ ۴]
wiki: میناموتو نو یوری میتسو